Το γκρίζο σύννεφο μην το γελάς... ήρθε απο μακριά απο την γέννα του ανεστραμένου ορίζοντα όταν έκλαιγε τα δειλινά. Ανέγγιχτη εποχή που πολεμά χωρίς όνομα με σφαίρες ηλεκτροφόρες. Πως θα γινόταν αλλιώς θα μου πεις η ζωή χωρίς να παλεύει ? Θέλω να σου πω οτι Το σύννεφο κρατάει αγκαλιά έναν χαρτ-αετό που χάθηκε και ψάχνει να του βρει πατρίδα. Όμως, πρόσεχε … το «κλικ» είναι τώρα το πόδι σου. Κάποτε περπατούσαμε και τρέχαμε κοκκίνιζαν απο ιδρώτα τα μάγουλά μας και φωνάζαμε για να μας ακούσουν τα πουλιά... Μην δίνεις σημασία σε αυτό που θα πω όπως και σε τόσα άλλα που γράφω αυτον τον καιρό γιατί δεν θα σου αρέσουν η εποχή μας βλέπεις αφομοιώνει «το αρεστό». Κοίτα, το κεφάλι σου σκεπάστηκε απο το πλήκτρο της αναπαραγωγής του καλουπιού που σου φτιάξανε άλλοι. Σε θεωρούν νούμερο... Όλα τα νούμερα για μένα ίδια είναι ακόμη και το μηδέν αν ήταν κύκλος θα είχε κάποια αξία, εσύ όμως... ? Χρέος σου είναι να τα τακτοποιείς στην σειρά και κάπου ανάμεσα να υπάρχεις κι εσυ ως δείγμα της ομοιομορφίας. Μην ανησυχείς για αυτά που γράφω αυτόν τον καιρό απόβλητα είναι που ξεβράζονται ακόμη στο περιθώριο κάτω απο το δέντρο. Μα υπάρχει ακόμη δέντρο θα μου πεις ? Δυστυχώς τα απόβλητα δεν σε ενδιέφεραν ποτέ και ρωτάς για το άγνωστο πολτοποιημένο δέντρο ? Εμπνεύσεις της στιγμής γραφόμενα της παρηγοριάς στιχάκια της βροχής... παρηγορήσου θα μου πεις με το περαστικό φθινόπωρο ... ίσως βρέχει τώρα που γράφω... ποιός ξέρει... φεύγουν ήδη τα χαρτιά απο τα χέρια μου ρέουν κάτω απο το μνημείο του μυαλού μου... Ανησυχώ… γιατί γυρνάς την πλάτη σου στο παιδί ? σε ρώτησε κάποτε : - « αφού εργάζεσαι κάθε μέρα θα πρέπει να έχουμε αρκετά λεφτά για να ταξιδέψουμε μέχρι την Άκρη του κόσμου, θα πάμε μαμα?» Αναρωτιέμαι : «θα απαντήσεις ή ακόμη σκέφτεσαι ?» Είσαι μήτρα όμως ξέχασες τον ρόλο της ανάπτυξης του εμβρύου σου στην διαδρομή των αόρατων καλωδίων ... που θα πας τώρα? Γελαστήκαμε στην επιθυμία όλοι, ιδιαίτερα εκείνοι που νόμιζαν οτι με γνώριζαν έφυγαν πρώτοι . Κλείδωσε την πόρτα απο μέσα, μην δίνεις σημασία σε αυτά που γράφω αυτόν τον καιρό Αδυνατώ να σταθώ κάτω απο το «κλικ» .! Μάρτιος 2016 – Κωνσταντία Φαγαδάκη (τουλάχιστον έτσι νόμιζα τότε, όταν το έγραφα) - για πρώτη φορά εκφωνήθηκε στην ραδιοφωνική εκπομπή του ιντερνετικού σταθμού lavitaradio.gr στις 11/10/16 - το κείμενο "κάτω απο το κλικ" δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό "Πνευματική Ζωή" απο τον κριτικό λογοτεχνίας, συγγραφέα και εκδότη κο Μιχάλη Σταφυλά: |
Author
Κωνσταντία Φαγαδάκη Archives
October 2023
Categories
All
|