Αλλάζουν πρόσωπο
τα προσωπεία στη γειτονιά το δέντρο της πλατείας πέτρωσε… Ελπίδες σμιλευμένες σε δόσεις αναισθησίας η συντήρηση γαλάζιες ροζ κορδέλες γάζες στο τραύμα που δεν έθρεψε… το γέλιο ψεύτικοι κλόουν για το «ορφανό» παιδί το σφυρί και το καρφί πρόωρο φύλλο που πριν να ζήσει… γέρασε. . . Κωνσταντία Φαγαδάκη καπου να ακουμπήσεις ...
ετσι απλά να σπάσεις αθόρυβα σαν φθινοπωρινό φύλλο που δεν ρωτά κανέναν ζωή συμβαίνει .. Ζωή . . Κωνσταντία Φαγαδάκη drawing : Konstantia Fagadaki καμικάζι
ελεγχόμενης ανάφλεξης σ' απόσταση ασφαλούς συντριβής η κατεδάφιση αιώνιες σκιές Γυναίκες ... . . Κωνσταντία Φαγαδάκη γραφίδα Κάρβουνου
Μάτια, Ένας κόσμος έξω.. Καληνύχτα . . Κωνσταντία Φαγαδάκη drawing : Konstantia Fagadaki . https://www.youtube.com/watch?v=zU7Y6k6KBAY ... τώρα το ξέρω...
ότι η έρημος κρύβει στα σπλάχνα της ένα πηγάδι γεμάτο κρυστάλλινο νερό. Να πιστεύεις γι' αυτήν την ώρα που τα χέρια θα προσφερθούν γεμάτα απ' αυτό... . .. το χρυσάφι... Να πιστεύεις και να λες εγώ ήπια... Σ'ευχαριστώ . . Κωνσταντία Φαγαδάκη Ξεφλουδισμένες
λέξεις θαυμαστικών ανάμεσα σε σπασμένους σπονδύλους το ανάστημα τα χαμένα μαθηματικά των κήπων πάντα έλεγα ότι έχεις κάτι από τις πεταλούδες... στα φθινόπωρα σε περίμενα… ενώ αναρωτιόμουν γιατί συνέχεια αργούσες… . . Κωνσταντία Φαγαδάκη Ζωγράφιζα
ένα ποταμό Χαρτί Λέξεις Πεφταστέρια Μπλε και λευκά Νούφαρα του Νείλου Σε πάνω και Κάτω ζωή Ενώ .. ο χρόνος μου χαμογελούσε σαν παιδί που ξέμεινε να πίνει στην πηγή νύχτα μέρα δυο ποτάμια σ’ονειροπαγίδα χορδών ν’ ακούσω έστω, κιθάρα αδελφική μόνο τότε θα’ ναι γιορτή μόνο τότε… . . Κωνσταντία Φαγαδάκη . https://www.youtube.com/watch?v=k34CSZA1Io0 Χάρτινος, ντυμένος … ήλιος
Το τελευταίο φθινοπωρινό φύλλο Στα δάχτυλα μου Διαφεντεύουν σε… Βασιλική Πεταλούδα Ρωγμές μιλούσαν Χορδές τραγουδούσαν Τέχνη… Από το μαύρο κύμα των ματιών σου Moondust Σε κοιτούσα… . . Κωνσταντία Φαγαδάκη . https://www.youtube.com/watch?v=ebKgTo7ROVs Ξίφη μικρών μαχών
σε νόστους ηλιοβασιλεμάτων ανατολές επιστρέφουν με το όνομα σου... . . Κωνσταντία Φαγαδάκη . https://www.youtube.com/watch?v=C6wMxIaGCmc με κλειστά μάτια
ψάχνουμε για την στροφή του Αυγούστου στην πηγή να πιούμε για μια αγκαλιά αστέρια από τις σελίδες των παραμυθιών να ακουστεί ο θλιμμένος ήλιος του σαν θρόισμα ευχών που φωλιάζουν σε ένα πρόσωπο ν' αναδυθεί από την άβυσσο πανσέληνη ανατολή… οσοι χάθηκαν στα μονοπάτια του δάσους ήταν διψασμένοι πριν ιδρώσουν με το πρωινό άστρο θα δεις να τραγουδούν την φυγή τους αδέλφια στο κοινό πεντάγραμμο της ζωής και το ποίημα παραμενει παιδί..., να καρτερά παιδί... στο μπαλκόνι και στις αυλές θα δεις να κατεβαίνουν σαν αστρα από τις σκάλες του ουρανού στις βουνοκορφές επιστρεφουν … για παιχνίδι με εκείνη την όψη του ηλιοκαμμένου φεγγαριού κι ας είναι όνειρο τα γνώριμα παιδιά μας … . . Κωνσταντία Φαγαδάκη |
AuthorKonstantia Fagadaki Archives
January 2024
Categories
All
|