με κλειστά μάτια
ψάχνουμε για την στροφή του Αυγούστου στην πηγή να πιούμε για μια αγκαλιά αστέρια από τις σελίδες των παραμυθιών να ακουστεί ο θλιμμένος ήλιος του σαν θρόισμα ευχών που φωλιάζουν σε ένα πρόσωπο ν' αναδυθεί από την άβυσσο πανσέληνη ανατολή… οσοι χάθηκαν στα μονοπάτια του δάσους ήταν διψασμένοι πριν ιδρώσουν με το πρωινό άστρο θα δεις να τραγουδούν την φυγή τους αδέλφια στο κοινό πεντάγραμμο της ζωής και το ποίημα παραμενει παιδί..., να καρτερά παιδί... στο μπαλκόνι και στις αυλές θα δεις να κατεβαίνουν σαν αστρα από τις σκάλες του ουρανού στις βουνοκορφές επιστρεφουν … για παιχνίδι με εκείνη την όψη του ηλιοκαμμένου φεγγαριού κι ας είναι όνειρο τα γνώριμα παιδιά μας … . . Κωνσταντία Φαγαδάκη |
AuthorKonstantia Fagadaki Archives
January 2024
Categories
All
|