Κυνηγούσε τα σύννεφα στις σοφίτες του χρόνου όταν ύφαινε η αράχνη τις τέσσερις διαστάσεις του κενού Φανέρωμα η πυκνή ύπαρξη του στην απάτητη εισπνοή του μυαλού μοναχικά θύματα εγκλωβισμένα στο μαγνήτη του παραμυθιού μια σταγόνα φωτός ένας κύκλος μισός στροφή το φιλί που έδωσε στην Ανατολή…. . Κωνσταντια Φαγαδάκη Αποκόμισα πολλα γνωμικά
στον ορατό και αόρατο κόσμο αμπελοφιλοσοφίες στις λέξεις της σιωπής και στα τριξίματα ενός μολυβιού σαν χαρακώνει το χαρτί τόση απορία τόσα γιατί έκανα μια στροφή και κοίταξα πίσω δυο μάτια στο μισοσκόταδο να εκλιπαρούν : «θέλω κι άλλο να ζήσω!» Ξοδεμένη επιφάνεια έρποντας στην αίσθηση και παραίσθηση και αξόδευτος ο χρόνος της ψυχής είναι και αυτή η πίκρα της κλεψύδρας που σαν κυλήσει η ζωή περίσσευμα αγάπης θα αφήσει και μαζί σου δεν θα σβήσει «θέλω κι άλλο να ζήσω ψιθύριζε και μαζί με την άμμο κύλησε σκορπισμένη ενέργεια Διάχυση στο σύμπαν... . . . Κωνσταντία Φαγαδάκη Ποιος μπορεί να με αγγίξει? Δεν έχω σύνορα, το περίγραμμα μου κι αν βλέπετε υγρή οφθαλμαπάτη είναι που εμφανίζεται και εξαφανίζεται καθώς.., εξατμίζεται .. Από μέσα μου περνάτε
Ψευδαίσθηση…, ύπαρξης είμαι.... . . Kωνσταντία Φαγαδάκη περπατούσα όλο το βράδυ στην απέναντι όχθη μου
πανσέληνος το πρόσωπο κι η θάλασσα ανάμεσά μας συμπαγής νύχτα ... η έλξη του σκοταδιού στον παλμό του μαγνητισμού το διάγραμμα αλμύρας στην κορύφωσή του απο τα αγκαλιασμένα σώματα κάποιων ξεβρασμένων αστεριών ... . Κωνσταντία Φαγαδάκη κοίταζε
πάντα απο την πλευρά της δύσης τα ποιήματα όλα καΐκια που ετοιμάζονται για πυροφάνι την νύχτα σαν όνειρα που τυλίγονται στο αόρατο δίχτυ τους... . Κωνσταντία Φαγαδάκη ............................................ photo: Konstantia Fagadaki στα μάτια που κοιτούσα
έβλεπα... τα μάτια που θα γεννούσα και μετά απο λίγο σαν σε θαύμα... ενα φως είχε στο σώμα κρυφτεί Ήταν που θα κυοφορούσα τη δική μας ψυχή... Με το πρωτο της φτερουγισμα ένιωσα σαν τη γη που τρέμει σε σεισμό, περιμένοντας με τον καιρό αυτή η ενέργεια της ψυχής μας σαν ηφαίστειο να εκραγεί, να φωτίσει... και νέα δεδομένα να γεννήσει. . . Κωνσταντία Φαγαδάκη "το φιλί της ζωής" εκδόσεις Ιωλκός το δικό μου χέρι κρατάει την "πούλια"
το δικό σου χέρι κρατάει τον "αυγερινό" μαζι να διασχίσουμε τον δικό μας ουρανό ... . . Κωνσταντία Φαγαδάκη . photo: universe music, tumblr.com σαν βαφτιστείς
χιονάνθρωπος πόσο γοητευτική φαντάζει η νύχτα .. . . Κωνσταντία Φαγαδακη photo: Konstantia Fagadaki .
Δυο ράγες χιόνι τα κουρασμένα βήματά του πάνω στη γη με δυο τριαντάφυλλα στην καρδιά του ανάχωμα η φωνή που τον οδηγούσε κάλεσμα Ελπίδας στα μάτια να φανεί μια παιδική ευχή δυο λέξεις ήχησαν και ρίζωσαν την στιγμή δυο λέξεις άναψαν φωτισμένο μονοπάτι το αστέρι, ήταν πάντα εκεί … . Κωνσταντία Φαγαδάκη photo is from rebloggy.com όταν τα παιδιά σιγοτραγουδούν
άγγελοι με τις ηλιαχτίδες παίζουν μουσική στην άρπα του ουρανού [...] η ευχή τους χορεύει βαλς με την ελπίδα πάνω στον Ήλιο σε μια θεϊκή συμφωνία... . . Κωνσταντία Φαγαδάκη (απόσπασμα ποιήματος) photo: pixoto.com |
AuthorKonstantia Fagadaki ArchivesCategories
All
|